★name′ zeeyo
★age′ 21
★blog No. 3
เกาหลี เกาหลี เกาหลี (ค่อยๆอ่าน ใจเย็นๆ เดี๋ยวเกาผิด)
เห็นเค้าไปกัน ก็เลยไปซะหน่อย
เผื่อโลกใกล้แตก เดี๋ยวจะอดเที่ยว
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยขึ้นเครื่องบิน กลัวโคด แต่อยากไป
เอาหละ เริ่มกันเลย
สิ่งที่ต้องเตรียม
เงินไง เงินนั้นสำคัญมาก เอาค่าเทอมไปจ่ายก่อน 55555
พาสปอร์ตด้วย
ตั๋วเครื่องบิน ซีไปสายการบิน china eastern airlines ต่อเครื่องที่จีน 2ช.ม.
ก็โอเคดีนะ ไม่แย่ ห้องน้ำสะอาด แอร์สวย พูดรู้เรื่อง ค่าตั๋ว 14495 บาท
วีซ่าไม่ต้อง เพราะไปแค่ไม่กี่วัน
ไปเที่ยวเองไม่ได้ไปกะทัวร์เลยต้องหาหนังสือมาอ่านไว้มั่ง เดี๋ยวไปถึงแล้วเด๋อ
นี่เป็นหนังสือที่ซีซื้อมาอ่าน พกไปด้วย
เล่มเดียวก็เที่ยวเกาหลีได้ จะเป็นแบบพรีวิว แนะนำสถานที่เที่ยว บอกละเอียดมาก
สถานที่เที่ยวต่างๆ ไปยังไง ออกทางไหน ค่าเข้า วันหยุด
คู่มือสนทนา ภาษาเกาหลี อยากรู้ศัพท์คำไหนเปิดเลย
ติดตัวไว้ อุ่นใจค่ะ !
korea guggig guide ชอบมาก แนะนำสำหรับคนที่ชอบพวกเครื่องเขียนนะ
เล่มนี้พาเที่ยวที่ๆสาวๆน่าจะชอบ
ร้านเครื่องเขียนที่มีค็อฟฟี่ช็อปด้วย
อ่านแล้วอยากไปทุกที่เลย
วันสุดท้ายที่เกาหลีก็เอาเล่มนี้ ถือไปเดินเที่ยวเมียงดงคนเดียว
แพลนสถานที่เที่ยวไว้ด้วย ว่าเปิดปิดกี่โมง ค่าเข้าเท่าไหร่
เล่มนี้เอาไว้แพลนที่เที่ยว ปริ๊นท์รูปแปะไปด้วย
หน้าหลังๆ เอาไว้จดบัญชี ใช้จ่ายที่นู่น
เช็คสภาพอากาศ
เตรียมเสื้อผ้า ยาประจำตัว
แพ็คกระเป๋า
อย่าลืมแลกเงิน แลกที่สนามบิน เรทกากมาก
LET'S GO !!!!!!!
สวัสดีสุวรรณภูมิ
ซีไปกะเพื่อน 5 คน
แต่ละคนมีเป้าหมายต่างกัน
คนนึงอยากชอป ไปดูนักร้องเกาหลีก็ได้นะ ไม่รุ้จักหรอก แต่อย่าลืมพาไปชอป
คนนึงไปไหนก็ได้ ลากไปไหนก็ไป
คนนึงมาหาทงบัง
คนนึงมาหาเอสเจ ( แต่เอสเจไม่อยู่ 55555 ) มาบ้านนักร้องคนนึง
ส่วนซี มาร้านโยซอบ สำคัญสุด >w<
เครื่องออกตี 1.55 แต่เลท เล๊ท เลท
ตอนรอคิวจะชั่ง น้ำหนักกระเป๋าเจอครอบครัวนึง
พ่อเป็นฝรั่ง แม่คนไทย มีลูก 3 คน โคดน่ารัก น่ารักมาก อยากจับกินเลยอ่ะ
ไปจิงๆซักที ขึ้นเครื่องแล้วววว
บ๊ายบาย ไทยแลนด์ ~
ได้นั่งกับชายแปลกหน้า พี่เค้าหลับตั้งแต่ขึ้นจนลง หลับตลอด ข้าวปลาไม่กิน
ผ่านไปหลายขั่วโมง แวะต่อเครื่องที่จีน
พอเครื่องขึ้นแล้ว เกิดปวดฉี่ขึ้นมา
ได้ข่าวว่าห้องน้ำบนเครื่องบินแม่งดูดแรง อยากรู้จิงป่าวเลยลองดู
ฉี่เสร็จ เอาหน้าตัวเองยื่นเข้าไปตรงโถ ไม่ได้จุ่มลงไปนะเว้ย
ยื่นเข้าำไปเฉยๆ แล้วกดน้ำ
แม่งเอ้ยยยยยยยยย หัวแทบหลุดลงไปในส้วม
แล้วก็นั่งต่ออีกแปบนึง
ถึงเกาหลีแล้วววววว ~
พอลงเครื่องก็ต้องไปต่อรถบัส สาย 6015 ไปที่พัก ค่ารถราคาคนละ 10000 วอน
สองข้างทางเป็นป่า เขา ทะเล
นั่งรถนานเหมือนกัน วิ่งยาวๆ ไม่จอดเลย
พอเริ่มเข้าเมืองก็แวะจอดตามป้าย
ทำหน้าตาตื่นเต้น เกาะกระจกเหมือนบ้านนอกเข้ากรุง
เอ๊า ก็กูไม่เคยมาเมืองนอกกกกก
เกสเฮ้าส์ที่ซีพัก ชื่อ namsan guesthouse 2
ราคาค่าห้อง 8 คืน คนละประมาณ 200,000 วอน
ซีอยู่กับเพื่อนสองคน ชื่อห้อง Namsan 2 Twin B
ห้องน้ำเซ็กซี่มากจ้า เห็นเป็นเงาๆ เวลาเราอาบน้ำ 55555
ที่เกสเฮ้าส์มี wifi ฟรีตลอดวัน
มีทีวีดูแต่ช่อง m-net ช่วงนั้นมีรายการ super star k 3 ดูจนติด
โทรศัพท์กลับเมืองไทยก็ได้นะให้คนละ 5 นาที แต่ซีโทร20 นาทีมันก็ไม่ตัด
คอมพิวเตอร์ก็มีเป็นของส่วนกลาง
ขนมปังปิ้ง กาแฟ ชา น้ำร้อน น้ำเย็น มาม่า
ทั้งหมดนี้ฟรีจ้า (เค้าคงคิดรวมกะค่าห้องไปแล้วแหละ)
มีแม่บ้านเข้าทุกวัน ประมาณเที่ยงๆ
วันนึงจะไปขอผ้าเช็ดตัวเพิ่ม ไปพูดอิ๊งใส่ป้าเค้า
ป้าเึ้ค้าเลยตอบว่า "ป้่าเป็นคนไทยจ้า"
พอเก็บของเสร็จ เพื่อนก็ขอพักนอน
ส่วนซีกับอีกสองคนจะไปดูฟุตบอลที่ เซีย กับดูจุน กีกวังแข่ง
รีบมากๆ คือลงเครื่องปุ๊บมีเวลาชั่วโมงนึงเค้าจะเริ่มแข่งกันแล้ว
ก่อนจะขึ้นซับเวย์ได้ต้องมี T-money ก่อน
T-money เหมือนบัตรค่าผ่านทางเวลาเราขึ้นรถไฟฟ้าแหละ มีทั้งแบบเป็นบัตร และแบบที่ห้องมือถือ
ซื้อที่เซเว่นที่หน้าเกสเฮ้าส์
(พนักงานโคดหล่อ>w< ทุกวันต้องแวะโผล่หน้าเข้าไปในเซเว่น ดูว่าเค้าอยู่ป่าว อยู่ก็ซื้อ ไม่อยู่ก็ไม่ซื้อ)
มินิมทาร์ททั่วไปก็มี
ราคาไม่รวมเงินในบัตรประมาณ 8000 วอน แล้วแต่ลาย
พอไปถึงสถานีก็ไปเติมเงินเข้า T-money หมื่นวอนก่อน
แตะทีนึงเริ่มต้นที่ 900 วอน แล้วแต่ความใกล้ไกลของสถานีที่ไปลง
เพื่อนคนนึงเคยมาเกาหลี เค้าเลยนำทาง
เราก็เงอะงะ ตามเค้าไป
ในมือก็ถือแผนที่สถานีซับเวย์เหี่ยวๆใบนึงปริ๊นท์มาจากบ้าน
แผนที่นี้แหละ ที่พาซีเที่ยวเกาหลี 10 วัน
ถ้าไม่มี ตายแน่ๆ วันหลังๆมันเิยินมาก ต้องเอาสก็อตเทปแปะ
คอยดูว่าต้องทำยังไงมั่ง
วันหลังจะได้ไม่ต้องรบกวนเค้า ถ้าอยากไปไหน
รอรถอยู่ ดูดิ ลงเครื่องเปลี่ยนรองเท้าแล้วออกมาเลย หัวเยิน หน้ายับ เสื้อชุดเดิม (เอ้อออ อย่าตกใจ ถ้าเห็นใส่กางเกงตัวเดียว คือเอาไปตัวเดียว เสื้อก็ไม่กี่ตัว ใส่ซ้ำแน่ๆ) 555555555
พอไปถึงปรากฎว่า ลงผิดที่จ้า ไม่เจอที่จัดงาน สายแล้วด้วย
เลยเอาเป็นว่า ช่างแม่งมัน คิดซะว่ามาลองนั่งรถดู ตอนนี้ เดินหาไรกินในสถานีดีกว่า หิวมากกกกกกกก
ร้านนี้ขายอะไรไม่รู้ อ่านไม่ออก น่ากินเลยแวะ
มันเป็นข้าวหรือแป้งนี่แหละ เป็นแท่งๆเหมือนข้าวหลาม อันใหญ่ เหนียวโคดๆๆๆๆ
แล้วห่อด้วยปลาแผ่นๆ ราดซอสเผ็ดจี๊ดดดดด
อร่อยดี กินหมดไม้นึง เรอดังเอิ๊กกกกก
จะกลับแล้ว เริ่มมืด หนาวด้วย
ระหว่างรอรถหิวน้ำ แวะกดหน่อย
ตู้นี้มีทั้งขนม ทั้งน้ำ
ตื่นเต้น ไม่เคยเห็น วิ่งไปเกาะตู้ 555555
ได้นมกล้วยมาขวดนึง 1100 วอน
กินเสร็จแล้วก็กลับบ้านกันเถอะ
เมียงดงรออยู่ 55555
เกสเฮา้ส์ที่พักอยู่ตรงข้ามกับเมียงดง
ลงสถานีเดียวกัน แต่ออกคนละทาง
คนชอบถามว่า ไปเมียงดงมาป่ะ ไปเมียงดงกี่วัน
โอ๊ยยยยยยย ถึงวันไหนไม่อยากไปก็ต้องไปจ้า มันเป็นทางผ่าน มันอยู่ตรงข้ามบ้าน
เหยียบเมียงดงครั้งแรก หอบเอาหน้าเน่าๆมาหาอะไรกินต่อ
ร้านต๊อก ร้านนี่เด่นมา อยู่ตรงหน้าเมียงดงเลย
ร้านนนี้รสแซ่บมาก มีลุง กะป้า เป็นเจ้าของร้าน โอเด้งก็อร่อย
อากาศหนาวๆกินโอเด้งร้อนๆ ซดน้ำซุปด้วย อ๊าาาาาา ~
กินเสร็จก็เดินย่อยซะหน่อย ยังไม่ซื้ออะไรหรอก เดินแป๊บเดียว
วันนี้เหนื่อย ไปมาไกลเลยกลับเกสเฮ้าส์
เดินลงใต้ดินกลับคนเดียว
เพื่อนออกมากินข้าวกันหมด
อยู่เงียบๆคนเดียวก็คิดถึงบ้าน คิดถึงแม่ดิ
เลยเฟสทามกลับมาบ้าน
ร้องไห้ด้วย คิดถึงแม่ 555555
ตื่นมาสายๆ สายมากๆๆๆๆ อยุ่ที่นู่นไม่รู้เป็นอะไร ตื่นเกือบเที่ยงตลอด
กว่าจะออกจากบ้านก็บ่ายกว่า เที่ยวถึงห้าทุ่มเที่ยงคืน สงสัยใจแตก 5555555
ซีโยและชาวคณะกำลังออกจากบ้าน
วันนี้ไปพระราชวังเคียงบกกุง
ไปถึงก็เจอทหารพอดี
เค้ายิ้มให้ด้วย
ว้ายยยยยยย ผู้ชายยิ้มให้
ซีแซวเค้าเสียงดัง ก็หนวดเค้าของปลอมอ่ะ
พอลมพัดแล้วหนวดมันพริ้วเหมือนจะหลุด แล้วทำเป็นเดินเก๊ก
ถ่ายรูปครบแก๊ง
พอดีไปเจอคนไทยก็เลยแลกกันถ่าย
เรียงตามในรูปก็ น้ำ หมี ตอง ซี ปุ้ม
ตองกับปุ้มเรียนด้วยกันตอน ม ปลาย
แล้วสองคนนี้ก็ไปต่อ ม รังสิต อยู่ห้องเดียวกับ หมี น้ำ
ซีไม่รู้จักมาก่อน พึ่งมาคุยกันก็ตอนถึงสนามบิน
เข้าไปด้านในก็เป็นวังเก่า แต่เค้ายังดูแลดีอยู่
คนเยอะมาก มาเป็นกรุ๊ปทัวร์
จะถ่ายรูปก็ติดคนไปหมด เลยไม่ถ่าย เดินเล่นไปเรื่อยๆ
เข้าไปถึงสวนชั้นใน
อากาศแห้งมาก หนาว เดินกันหน้าแตกหมด
ก่อนกลับโพราลอยด์คนละรูป
เดินไปซักพักก็จะไปต่อที่คลองชองเกชอน
คิดว่าอยู่ใกล้ๆกัน
ออกมาจากวัง เดินตรงมาเรื่อยๆ
จะเจออนุเสาวรีย์พระเจ้าเซจง ใหญ่มาก
ตามทางเดินจะมีแผ่นหินสลักชื่อราชวงศ์ไว้
เดินอ่านไปเรื่อยๆ
มีหาชื่อ ทงอี แต่ไม่รู้เจอรึเปล่า 5555
ตอนแรกคิดว่ามันใกล้ๆ
แต่เดินตั้งนานทำไมไม่ถึงซักที
หรือว่าหลงก็ไม่รู้
เริ่มเย็นแล้ว ความหิวก็กำลังมา
แถวนั้นมีร้านเนื้อย่างเต็มไปหมด ไม่รู้จะเอาร้านไหนดีเลยสุ่มเอา
ด้วยความที่ไม่รู้ว่า ราคาน่าจะแพง เพราะเป็นย่านนักธุรกิจ
เข้าไปมีแต่คนใส่สูททั้งร้าน เค้ามาดื่มเหล้ากัน
มื้อนั้นโดนไปคนละ เกือบพัน
คือคนที่กินเนื้อราคาจะสูงกว่าหมู เนื้อราคาประมาณ 900 บาทไทย
หมูจะถูกหน่อย
ซีกินเนื้อ โดนไปเกือบพัน น้ำตาจะไหล
กินอิ่มแล้วก็เดินทางไปหาคลองชองเกชอนต่อ
เดินไปอีกซักนิดนึงก็ถึงแล้ว แต่ช้าก่อนนนน
เจอสัญญาณไวไฟ
คือที่เกาหลีมีไวไฟทั่วเมือง ไปที่ไหนก็เจอไวไฟ
แต่ล็อคเพียบเลย
ที่เห็นยืนกันเป็นก้อนคือ เฉพาะตรงนี้ที่หาสัญญาณเจอ ถ้าขยับก้าวเดียว หายเลย
ใครจะเล่นบีบี เล่นเฟน เล่นทวิต ต้องรีบแย่งกันเล่น
เดินลงบันไดไปจะเจอทางเดินลอดใต้สะพาน
จะนั่งเล่นริมน้ำก็ได้ เดินเล่นก็ได้ จะมีคนมาเล่นไวโอลินเปิดหมวกอยู่แถวนั้น
บรรยากาศดีมาก น้ำเย็นเจี๋ยบ มีปลาตัวเล็กๆด้วย
มีหนุ่มสาวนั่งกันเป็นคู่ๆ หน้าตาน่ารักทั้งนั้นเลย
ก่อนกลับเห็นคนโยนเหรียญให้ลงไปในน้ำ คงถือเคล็ดว่าจะได้กลับมาอีก
ซีไม่มีเหรียญติดมา จะโยนแบงค์ก็เสียดาย
ไว้ก่อนละกัน
มืดมากแล้วกลับบ้านกันเถอะ ไปเดินเล่นเมียงดงกัน
เดินลงใต้ดินไป
แต่ปรากฎว่า
หลงจ้า
หลงอยู่ในใต้ดิน ไม่รู้ว่า ทางกลับบ้านเราต้องไปทางไหน
คือมันต้องไปต่อหลายสาย แล้วมันมีทางออกหลายทาง
ยืนงง กันอยู่พักนึง ซีก็งัดแผนที่วิเศษออกมา
เลยยืนมุงช่วยกันหาสถานี
หาอยู่ยังไม่เจอ เกิดปวดฉี่ขึ้นมา มองไปที่ป้ายประตูทางออก เจอทางนึงออกไปเป็นห้าง
เอาวะ แวะฉี่แปบนึงยังทัน รถไฟหมด
นั่งอ่านแผนที่ในห้องน้ำรอเพื่อน
หน้ายุ่งเลย กลัวกลับบ้านไม่ได้
หาไปซักพัก เจอแล้วจ้า
กลับบ้านได้แล้ววววววววววว ^^
เมื่อเป็นดังนั้น ไหนๆก็อยู่ในห้างแล้ว
ชอปปิ้งกันหน่อยมั๊ยยยยย
จำชื่อห้างไม่ได้จริงๆ เข้าไปเจอรร้านซีดีใหญ่มาก
เดินไปอีกนิด เป็นร้านเครื่องเขียน
ซีไม่รอช้า ปรี่เข้าไปเลยชอบเครื่องเขียนมาก
ชอปกันนานเป็นชั่วโมง ได้กันคนละหลายอย่าง
กลับบ้านจิงๆเถอะ เหนื่อยแล้ว
กลับถึงบ้านสิ่งแรกที่ต้องทำทุกวันคือ
นับเงิน จดบัญชี
อย่างกะอิเจ๊มาเก็บค่าแชร์
ที่นอนรกมาก กระจายของทุกอย่างออกมาจากกระเป๋า
หมดไปอีก 1 วัน
เล่าซะเห็นภาพเลย อยากไปวะ..
ตอบลบชวนเพื่อน วารสาร ไปทัวร์เกาหลี กัน 555
นั่งในห้องน้ำ ก็ยังถ่ายรูปได้เนอะเมิงเนี่ย